 |
 |
 |
|
|
 |
|
Το κερκυραϊκό Πάσχα είναι κατανυκτικό,
λαμπρό, ιδιαίτερο. Γι’ αυτό
είναι μοναδικό στον κόσμο.
Ό,τι πρέπει να γνωρίζετε για να
περάσετε καλύτερα.
|
|
|
Οι εκκλησίες της πόλης που πρέπει
οπωσδήποτε να επισκεφθείτε.
|
|
| . |
 |
|
Ζωγράφοι, αγιογράφοι,
λογοτέχνες, ποιητές, λόγιοι, μουσικοί κι αρχιτέκτονες άφησαν
στην Κέρκυρα μια πλούσια κληρονομιά:
το έργο τους.
|
|
|
 |
|
 |
ΣΕΛΙΔΑ
1, 2 |
|
Αγ.
Σπυρίδωνας (1589)
 Στεγάζει
το λείψανο του Πολιούχου της πόλης.
Η ιερότερη και πιο φημισμένη εκκλησία
του νησιού. Μονόκλιτη ξυλόστεγη βασιλική,
κτητορική άλλοτε της οικογένειας
Βούλγαρι. Με εντυπωσιακό πυργοειδές
κωδωνοστάσιο (το ψηλότερο της πόλης)
που καταλήγει σε διάτρητο τμήμα για
τις καμπάνες. (Θυμίζει εκείνο του
S. Giorgio dei Greci στη Βενετία).
Ο Ναός εξωτερικά απλής μορφής, εσωτερικά
γίνεται ιδιαίτερα υποβλητικός, με
πολλά κειμήλια και αναθήματα. Η ουρανία
ζωγραφισμένη τον 18ο αι. από τον
Π. Δοξαρά, καταστράφηκε και αντικαταστάθηκε
με αντίγραφα του 19ου αι. από τον
Π. Ασπιώτη. Το μαρμάρινο τέμπλο και
η πολυτελής λάρνακα είναι έργα του
19ου αι. |
Αγ.
Ιωάννης ο Πρόδρομος (πριν τον 16ο
αι.)
 Από
τους πρώτους Καθεδρικούς Ναούς των
Μεγάλων Πρωτοπαπάδων. Ανήκει στον
επτανησιακό τύπο, ξυλόστεγης μονόκλιτης
βασιλικής με περιμετρικό χαμηλό κλειστό
διάδρομο “εξωνάρθηκα”. Η εξωτερική
όψη, πολύ απλή, με τη βαθμιδωτή διάταξη
των στεγών και το χαρακτηριστικό
διάτρητο κωδωνοστάσι που υψώνεται
πάνω από το ιερό. Στο τέμπλο υπάρχουν
έργα της σχολής Τζάννε, όπως επίσης
Τζένου και Χρυσολωρά, ενώ η ουρανία
είναι σύνθεση του Σπεράντζα (1773). |
Παναγία
των Ξένων, Κυρά Φανερωμένη (αρχές
18ου αι.)
 Τρίκλιτη
ξυλόστεγη βασιλική. Κτίστηκε από
τον ιερομόναχο Νικόδημο και αποτέλεσε
ιδιαίτερη ενορία Ηπειρωτών. (συντεχνίες
γουναράδων και χρυσοχόων). Το ξύλινο
τέμπλο της ανακατασκευάστηκε το 1875.
Oυρανία ζωγραφισμένη από τον Ν. Κουτούζη
(18ος αι.). |
Αγ.
Νικόλαος των Γερόντων (αρχές 16ου
αι.)
 Μια
από τις πλουσιότερες εκκλησίες (οικογένειες
ευγενών). Ανήκει στον επτανησιακό
τύπο με κάποιες παραλλαγές λόγω προσαρμογής
στη συγκεκριμένη θέση. Υπήρξε Καθεδρικός
Ναός μέχρι το 1712. Ένα σπάνιο παράδειγμα
που εμφανίζει άμβωνα με πρόσβαση
από τον εξωνάρθηκα. Με υπέροχο σκαλιστό
τέμπλο από τα παλαιότερα σωζόμενα
στην πόλη. |
Σπηλιώτισσα
και Αγ. Βλάσσιος (1577)
 Από
το 1841 Μητροπολιτικός Ναός.
Τρίκλιτη βασιλική που αντικατέστησε
παλαιότερη στην ίδια θέση. Έχει υποστεί
παρεμβάσεις εσωτερικά και εξωτερικά.
Ανάμεσα στις πολυάριθμες εικόνες
που την κοσμούν ξεχωρίζουν εκείνες
των Μ. Δαμασκηνού (16ος αι.), Εμμ.
Τζάννε (17ος αι.), Παραμυθιώτη (18ος
αι.), ενώ η αμφίπλευρη εικόνα της
Παναγίας Δημοσιάνας είναι η παλαιότερη
(15ος αι.) και πιο σημαντική εικόνα
του ναού. |
Παναγία
Κρεμαστή και Αγ. Ιάκωβος (πριν τον
16ο αι.)
 Ανήκει
στον επτανησιακό τύπο, συνδιασμένη
με την κατοικία του ιερέα. Από τον
εξωνάρθηκα διατηρείται το δυτικό
τμήμα. Χαρακτηριστική η γεωμετρική
διακόσμηση στη βόρεια όψη που θυμίζει
groffitto. Εσωτερικά ιδιαίτερα μεγαλοπρεπής,
με μαρμάρινο τέμπλο όπου τα θυρώματά
του κοσμούνται με μοτίβο φύλλων αμπέλου,
πέτρινα προσκηνητάρια και εντυπωσιακές
πελώριες εικόνες του Σπεράντζα (18ος
αι.) |
|
|
|
