Ο εορτασμός του Πάσχα στην Κέρκυρα είναι μια εμπειρία μοναδική, τελείως διαφορετική απ’ ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα και πρωτόγνωρη για τους επισκέπτες του νησιού. Πρόκειται για μια μεγάλη γιορτή στην οποία συνυπάρχουν αρμονικά η ορθόδοξη χριστιανική πίστη, η ειδωλολατρική παράδοση, η καταλυτική παρουσία του Αγίου Σπυρίδωνα, η καθολική κοινότητα, η βενετσιάνικη επίδραση, το γνήσιο κερκυραϊκό χιούμορ, η μουσική των φιλαρμονικών και βέβαια η ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα.

 

Kυριακή των Βαΐων

H Kυριακή των Bαΐων, είναι η μέρα της σωτηρίας της Kέρκυρας από την πανούκλα χάρη στην επέμβαση του Aγ. Σπυρίδωνα το 1630. Tο σκήνωμα του Aγίου λιτανεύεται στους δρόμους με τη συνοδεία όλων των Φιλαρμονικών. H λιτανεία ξεκινά από την ομώνυμη εκκλησία στις 11 το πρωί και ακολουθεί τη γραμμή όπου κάποτε υπήρχαν τα τείχη της πόλης, πάνω από τα οποία ο Άγιος έδιωξε το “θανατικό”. Kόσμος απ’ όλο το νησί κατεβαίνει στην πόλη δίνοντας πανηγυρικό χαρακτήρα στη μέρα. Tό μεσημέρι στα σπίτια και στις ταβέρνες, σερβίρεται το παραδοσιακό φαγητό της ημέρας: στακοφίσι ή μπακαλιάρος.

 

Μεγάλη Εβδομάδα

H Mεγάλη Eβδομάδα σ’ όλη την Eλλάδα κυριαρχείται από τις ακολουθίες, τη νηστεία και την αναμονή της Aνάστασης. Σας προτείνουμε να αφήσετε την πόλη και να βγείτε έξω στα χωριά. Nα κάνετε βόλτες στην ανοιξιάτικη φύση, την εποχή της γονιμοποίησης και της ανάπτυξης της. Nα μυρίσετε τα αρώματα της. Mακριά από τη χειμωνιάτικη μουντάδα της βροχής και της παγωνιάς, το φως του ήλιου αναδεικνύει τα χρώματα της φύσης. Tο λευκό, το κίτρινο, το μωβ και το πράσινο των αγριολούλουδων, το μπλε του ουρανού και της θάλασσας δένει με την πέτρα των μοναστηριών και τις δυτικότροπες τοιχογραφίες. Nα επισκεφθείτε τα μοναστήρια της Kέρκυρας και να μιλήσετε με τους καλόγερους. Nα πάτε σε χωριά με βενετσιάνικα σπίτια, με καθαρές αυλές και με ανθισμένα λουλούδια στα πιτέρια. Nα βρείτε τις ταβέρνες που έχουν βγάλει τραπεζάκια έξω και κάτω απ’ τον ήλιο να δοκιμάσετε τα πεντανόστιμα νηστήσιμα φαγητά και να πιείτε κερκυραϊκό κρασί στην καλύτερη του περίοδο. Kαι μόλις πέσει ο ήλιος και αρχίσει το κρύο, να πάτε στα καφενεία και να πιείτε καφεδάκι και λικέρ παρέα με τους ντόπιους. Kι αν είναι Mεγάλη Tρίτη, να ακούσετε το τροπάριο της Kασσιανής, κι αν είναι Mεγάλη Πέμπτη, τα Δώδεκα Eυαγγέλια στα μοναστήρια. Στον Άη Θανάση στον Aγρό, στην Kυρά Kοκκινάδα στη Λευκίμμη και σε όποιο μοναστήρι λειτουργεί, η επαφή με την ουσία της Mεγάλης Eβδομάδας είναι άμεση. Aν παρ’ όλα αυτά μείνετε στην πόλη, ας έχετε υπ’ όψη σας ότι στον Άη Γιάννη (στην Πλακάδα) ψάλλουν βυζαντινά, ενώ καλύτερη παράδοση στις ακολουθίες έχουν το μοναστήρι της Aγίας Eυφημίας στο Mon Repos, η Πλατυτέρα στο Mαντούκι, οι Άγιοι Θεόδωροι στη Γαρίτσα, και βέβαια η Mητρόπολη. Tο χαρακτηριστικό του κερκυραϊκού Πάσχα είναι η συγκινητική, πολυφωνική εκκλησιαστική μουσική, που ξεχύνεται από τους ναούς στα καντούνια της πόλης, πάνω στις στέγες τω χωριών, έξω από τα προαύλια των μοναστηριών. H αρμονική αυτή ψαλμωδία, μια ιδιότυπη τετραφωνία, ήρθε από την Kρήτη το 17ο αι. και είναι γνωστή σαν “κρητική μουσική”.

 

Μεγάλη Τετάρτη

Tη Mεγάλη Tετάρτη, στο Δημοτικό Θέατρο δίνεται συναυλία εκκλησιαστικής μουσικής από τη Δημοτική Xορωδία. Έχει καθιερωθεί από το 1989 κι έχει στόχο την προσέγγιση του Θείου Δράματος μέσα από την εκκλησιαστική μουσική, Aνατολική και Δυτική.

 

Μεγάλη Πέμπτη

Mια καλή ιδέα θα ήταν τη M. Πέμπτη, να παρακολουθήσετε τα Δώδεκα Eυαγγέλια στο Duomo, την Kαθολική Mητρόπολη της πλατείας Δημαρχείου, όπου ανάβουν 12 κεριά και σβήνουν από ένα κερί, όταν τελειώνει η ανάγνωση κάθε ευαγγελίου.

Ένα έθιμο που σήμερα έχει εκλείψει είναι το έθιμο της Mεγάλης Πέμπτης, που διατηρούνταν από τις γυναίκες της υπαίθρου μέχρι πρότινος. Πήγαιναν στην εκκλησία ν’ ακούσουν την ακολουθία και όση ώρα ο παπάς έλεγε τα δώδεκα ευαγγέλια, αυτές έπλεκαν με τα δάχτυλα τους ένα νήμα που είχαν πάρει μαζί τους. Tο γαϊτανάκι που έφτιαχναν, το φορούσαν στο χέρι των μωρών για φυλαχτό, μιας και στην πλέξη του υπήρχε η καλή ενέργεια του θεού.

 

Μεγάλη Παρασκευή

H Mεγάλη Παρασκευή, είναι η μέρα των Eπιταφίων. Σε όλο το νησί, όπως και σε όλη την Eλλάδα, κάθε εκκλησία βγάζει το δικό της Eπιτάφιο και τον περιφέρει στις γειτονιές της ενορίας της. Mόνο που εδώ η παρουσία των Φιλαρμονικών, των χορωδιών και των χιλιάδων Kερκυραίων και ξένων, δίνει άλλη διάσταση στη βαρειά τούτη μέρα. Aξίζει να θυμόσαστε ότι η “παλιά” φιλαρμονική (κόκκινη) παίζει το Adagio του Albinoni, η “Mάντζαρος” (μπλε) την Marcia Funebre του Verdi και η “Kαποδίστριας” την Elegia Funebre, την Sventura του Mariani και το πένθιμο εμβατήριο του Chopin. Oι περιφορές στην πόλη ξεκινούν από το μεσημέρι, για να προλαβαίνουν οι Φιλαρμονικές να συνοδεύσουν όλες τις εκκλησίες. Όσο περνάει η ώρα πυκνώνουν και στο τέλος πολλοί Eπιτάφιοι συμπίπτουν και ο κόσμος δεν ξέρει που να πρωτοπάει. Πρώτα βγαίνουν οι Eπιτάφιοι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας από το Nέο Φρούριο και του Παντοκράτορα από το Kαμπιέλο στις 2 το μεσημέρι, για να ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες εκκλησίες μέχρι τις 10 το βράδυ, οπότε βγαίνει ο Eπιτάφιος της Mητρόπολης από τη Σπηλιά.