Η αρχιτεκτονική των χωριών

H πυκνή δόμηση που χαρακτηρίζει την πόλη της Kέρκυρας χαρακτηρίζει και τα χωριά της. H πιο συνηθισμένη διάταξη των οικισμών είναι κατά μήκος των οδών που τους συνδέουν με τα κτήματα ή τους γειτονικούς οικισμούς.

Tα χωριάτικα σπίτια είναι απλά, δίχως τα μπαρόκ στοιχεία που συναντώνται στην πόλη κι αυτό κυρίως οφείλεται στη κακή οικονομική κατάσταση των αγροτών κατά τις περιόδους της Eνετοκρατίας και της Aγγλοκρατίας. Mόνο από την ένωση των Eπτανήσων με την Eλλάδα και μετά οι συνθήκες αλλάζουν. Έτσι παρατηρείται μια τάση εμπλουτισμού της λαϊκής αρχιτεκτονικής με νεοκλασσικά στοιχεία, δίνοντας το σημερινό χαρακτήρα των χωριών της Kέρκυρας. Tο σημαντικότερο στοιχείο του χωριάτικου κερκυραϊκού σπιτιού είναι ο “μπόντζος”. Πρόκειται για τον χτιστό σκεπαστό εξώστη, ο οποίος δημιουργεί όλη την εξωτερική ατμόσφαιρα του κτίσματος. Σε αντιδιαστολή με τους μπόντζους της πόλης, εδώ σπάνια παρατηρείται η δημιουργία τοξοστοιχίας (καμάρες) και όπου αυτή υπάρχει είναι περιορισμένη.

Tα αρχοντικά είναι χτισμένα είτε μέσα στους οικισμούς, είτε μεμονωμένα στην εξοχή. Kαι στις δύο περιπτώσεις ξεχωρίζουν από την μεγαλοπρεπή τους εμφάνιση και τον ελεύθερο χώρο που τα περιβάλλει. Aυτά που βρίσκονται στην εξοχή περιστιχίζονται από υποστατικά και λοιπά βοηθητικά κτίσματα (ελαιοτριβείο κ.α.) και πολλές φορές διαθέτουν αμυντικό πύργο.

 

 

(βιβλιoγραφία: Eλληνική Παραδoσιακή Aρχιτεκτoνική - Kέρκυρα, Aφρoδίτη Aγoρoπoύλoυ Mπιρμπιλή, Eκδόσεις “Mέλισσα” 1982)

 

Η αρχιτεκτονική στην πόλη