ΜΑΘΕΤΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ:
H κερκυραϊκή διάλεκτος είναι, όπως κι οι άλλες νησιώτικες, τραγουδιστή. H γλώσσα περιέχει στοιχεία όλων των πολιτισμών που ήρθαν σε επαφή με το νησί - και δεν είναι λίγοι, με κυρίαρχο το ιταλικό στοιχείο. Θα αρκεστούμε στην αναφορά λίγων μόνο λέξεων, ίσα ίσα για να μπείτε στο πνεύμα του τόπου.

αδούλης,ο: τεμπέλης

αμιά: λοιπόν, πάντως

αναριτσιαίνω: ανατριχιάζω

αψήλου: ψηλά- εδώ παίζουν πολύ “τ’ αψήλου”, δηλαδή στρίβουν ένα νόμισμα με στοίχημα. Oλόκληρες περιουσίες παίζονται έτσι την Πρωτοχρονιά στη μέση του δρόμου

βάφω: τό’βαψα, θύμωσα και το κράτησα μέσα μου

βουρλίζομαι: θυμώνω πολύ, διαολίζομαι

δελέγκου: αμέσως

καδινάτσος,ο: σύρτης της πόρτας

κατοικιά,η: καλύβα στα μακρινά χτήματα

κούρτη,η: αυλή

λάχανα,τα: ό,τι χορταρικό τρώγεται

μορόζος,ο: αγαπημένος

μπαλαούστρο,το: κουπαστή της σκάλας

μπερτουέλες,οι: μεντεσέδες-”μα τσι μπερτουέλες του Eυαγγελίου”

μποκολέτες,οι: σκουλαρίκια

μπόλια,η: το πάντα λευκό κάλυμα του κεφαλιού των γυναικών

μπότης,ο: σταμνί που βάζουν το νερό ή το κρασί

μπουκαλέτο,το: μπουκάλι

μπούρσα,η: τσέπη

νιοράντες, ο: ψωροπερήφανος

νογάω: καταλαβαίνω

νοδάρος,ο: συμβολαιογράφος

ομπία,η: έμμονη ιδέα

όρσε: φάσκελο

παρτσινέβελος,ο: το αφεντικό, ο νοικοκύρης

πινιάτα,η: κατσαρόλα

πομιντόρο,το: ντομάτα

πούλου-πούλου: εδώ κοντά (Kαρουσαδίτικο)

προβατώ: περπατώ

σίσκλος ή σίκλος, ο: κουβάς

σκάνιο,το: καρέκλα

σκουτί,το: ρούχο

στιά,η: η φωτιά

στρηνάρι,το ή στρηναρόπετρα,η: σκληρή πέτρα, τα σκληρά ασβεστολιθικά πετρώματα του Παντοκράτορα.

τζόγια,η: χαρά, (χαϊδευτικό) “τζόγια μου”